Na egzamin na prawo jazdy można teraz przyjechać L-ką z kursu. Przepisy obowiązują już od pół roku, wyglądają jednak na martwe, bo chętnych jest jak na lekarstwo. Co tu nie gra?
Według zmienionego jeszcze w ubiegłym roku prawa, jazdę egzaminacyjną można odbywać na tym samym samochodzie, na którym się jeździło na kursie. Ostatecznie w tej sprawie decyduje WORD, ale raczej nie to jest przyczyną niewielkiej popularności tego rozwiązania. A wydawać by się mogło, że będzie to egzaminacyjny hit, w końcu jazda znanym sobie samochodem uchodzi za łatwiejszą.
Żadna szkoła nie zaoferuje jednak takiej usługi za darmo. Bo żeby jej auto mogło być pojazdem egzaminacyjnym, musi być odpowiednio przygotowane, a takie przygotowanie sporo kosztuje. Koszt zamontowania kamer i zabezpieczeń związanych z nagrywaniem egzaminu to rząd 2-3 tysięcy złotych. Dodatkowo, udział pojazdu w egzaminie oznacza wyłączenie go z pracy na dłuższy czas. Ośrodki egzaminacyjne wymagają, żeby był on podstawiony nawet 2 godziny przed planowanym egzaminem. Ktoś musi to auto przyprowadzić a potem odprowadzić. To szkoła wreszcie bierze na siebie ryzyko ewentualnego uszkodzenia auta podczas egzaminu. Nie w każdej szkole zatem będziemy w ogóle o tej możliwości poinformowani.
Osobną kwestią jest, czy na popularyzowaniu tej możliwości zależy samym WORD-om. Szczególnie kontrowersyjne w tym kontekście jest pobieranie pełnej opłaty za egzamin w sytuacji, gdy do jego przeprowadzenia wykorzystywany jest pojazd szkoły jazdy. Póki co urzędnicy przekonują, że zdawalność na samochodach „państwowych” oraz w nielicznych przypadkach podstawiania aut szkolnych jest tak sama i nie opłaca się dopłacać za tę egzotykę. A szkoły jazdy nadal inwestują raczej w takie auta, jakie jeżdżą w najbliższych lub najpopularniejszych ośrodkach egzaminacyjnych.
Ale kto wie, może kiedyś doczekamy takiego poziomu przyjazności, jak w USA, gdzie egzamin praktyczny zdaje się w swoim własnym samochodzie?